W minioną niedzielę w Miejskim Domu Kultury w Radomsku świętowano niezwykły jubileusz - 25. rocznicę powstania Fundacji Inicjatyw Kulturalnych.

Uroczystość rozpoczęła się o godz. 16.00 w sali widowiskowej MDK i zgromadziła przyjaciół, znajomych i sympatyków fundacji. Galę jubileuszową poprowadzili jej założyciele, Mirosława i Jacek Łęscy, ludzie niezwykle skromni, ale o wielkim sercu.

Fundacja Inicjatyw Kulturalnych powstała w roku 1991 z inicjatywy grupy radomszczan, której przewodzili właśnie Mirosław i Jacek Łęscy. On lekarz, ona pedagog. Nie mieli doświadczenia, ale wiedzieli, że jest wiele artystycznie uzdolnionych młodych ludzi, pochodzących z niezamożnych rodzin, którzy nie mogą rozwijać swoich zdolności. Postanowili im pomóc. Udało się. Powstał FIK.

W ciągu ćwierćwiecza przyznano bez mała 600 stypendiów dla prawie 150 stypendystów. Są wśród nich osoby o znanych już nazwiskach: Emilia Sambor pierwsza Polka ucząca się w najlepszej na świecie szkole baletowej w Paryżu, czy Mateusz Duda studiujący w prestiżowej Royal Academy of Music w Londynie. To wielkie osiągnięcie, niewiele fundacji w Polsce może się takimi pochwalić.

Galę jubileuszową uświetniły występy byłych i obecnych stypendystów. Koncert rozpoczął akordeonista Przemysław Wojciechowski. Słuchacze podziwiali wirtuozerię młodego artysty. Talentem i umiejętnościami zachwycali także pozostali wykonawcy, szczególnie ci najmłodsi: Mikołaj grający na gitarze i Jagoda na skrzypcach. Publiczność nagrodziła ich gromkimi brawami.

Impreza była także okazją do wręczenia nominacji stypendialnych tegorocznym stypendystom. Aż 18 osób uzdolnionych artystycznie może liczyć na finansowe wsparcie fundacji.

Jak na urodziny przystało był tort, życzenia, kwiaty. Słowa uznania i podziękowania od stypendystów i ludzi, którzy niezwykle cenią pracę i zaangażowanie państwa Łęskich. Wiele osób postąpiło zgodnie z życzeniem dyrektor fundacji – dziś nie kwiatek tylko datek – i zamiast tradycyjnych kwiatów przekazało pieniądze.

W drugiej części uroczystości Teatr Animagia z Żytna przedstawił alegoryczną opowieść „Karczma pod białym łabędziem”, która w dość oryginalny sposób wyjawia jakże banalną prawdę, że światem rządzi pieniądz, a człowiek w swej pazerności jest w stanie zrobić dla niego prawie wszystko. Przedstawienie wzbudziło wiele kontrowersji, od zachwytu do całkowitej dezaprobaty. Ale tak jest zawsze, gdy rodzi się nowe.